معرفی بیشتر کاروان

کاروان متشکل از دو کلمه ی (کار و روان) میباشد و اکنون نام منطقه ای است در جنوب استان سیستان وبلوچستان در آخرین نقطه ی مرزی بین دو استان سیستان وبلوچستان و هرمزگان واقع میباشد و علت نامگذاری این منطقه به کاروان براساس آنچه که بزرگان محل میگویند این است که گروهی از بلوچها در عهد حضرت عمر (رض) به اسلام گرویدند و ایران را به قصد عراق و شام ترک کردند و زمانی که امام حسین(ع) به دستور یزید به شهادت رسید وضعیت عراق و شام دگرگون شد. بر اثر این دگرگونیها و نابسامانیها بلوچها از آنجا به ایران و پاکستان(مکران) نقل مکان کردند. بعد از مدتی گروهی از بلوچهای پاکستان این دیار را به قصد شام(سکونتگاه قبلی أبا و اجدادی خویش) ترک گفتند. سرپرستی این گروه را سه نفر به نامهای: اسماعیل فرزند دوستین و عالی فرزند محمد و اسماعیل به عهده داشتند. آنها تا ساحل پسنی با هم بودند و از آنجا به بعد از همدیگر جدا شدند. اسماعیل بن دوستین با افراد خویش از راه دریا به سفرش ادامه داد آنها در طول روز مسیر دریا را طی میکردند و شبها در ساحل به استراحت می پرداختند. آنها پس از چندین شبانه روز به ساحل گالک (واقع در جنوب بخش زراباد فعلی)رسیدند و از شرایط جغرافیایی منطقه متأثر شده و تصمیم گرفتند دراین منطقه سکونت گزینند. و اسماعیل به قومش دستور میدهد کـــاری روان سازند... سرانجام نام کـــاروان از همین دو کلمه «کار» و «روان» تشکیل شد.



zarabad.karevan.mihanrlog.com:منبع